Michel Le Van Quyen'den 'Beyin ve Sessizlik' kitabı

Gözde Koca'nın Türkçeye çevirdiği, SaltOkur Yayınlarından çıkan çalışmada sessizliğin derin çağrısına kapı aralanıyor.

Eserde, bir gün uyandığında felç geçirdiğini fark eden ve sürmenaj teşhisi konularak doktorların tavsiyesi üzerine zorunlu bir istirahat dönemine giren Michel Le Van Quyen'ın deneyimleri aktarılıyor.

Başlangıçta bu hareketsizlikten zorlanan yazar, sonrasında içine daldığı sessizliğin ona iyi geldiğini ve hastalığı atlatmasına yardımcı olduğunu fark ediyor.

Bu süreçteki deneyimleri üzerine kafa yoran yazar, Beyin ve Sessizlik adlı eserini şu sözlerle anlatıyor:"İçten içe biliyorduk ama artık nörobilim de açıkladı: Yalnızca işitsel değil; görsel, dikkate dayalı veya meditasyon temelli sessizliği sağlamak, beynimizi çok özel bir duruma getiriyor. Bu kopma anları beynin iyileşmesine, nörodejeneratif hastalıklara yol açan toksinlerden arınmasına yardımcı oluyor. Dahası sessizlik bütün formlarıyla yaratıcılık, hafıza, hatta benlik inşasına da fayda sağlıyor. Doğu ile Batı'nın en büyük bilgeleri bunu zaten anlamışlardı. Bugün ise bilim dünyası sessizliğin çarpıcı güçleri olduğunu doğruluyor. Kulak verip vermemekse bize kalmış."