Jaguar’dan şaşırtıcı yeni süper otomobil

Paris Otomobil Fuarı’nda Jaguar yeni, ultra düşük emisyonlu bir süper otomobille sansasyon yarattı. Bu otomobil şirketin 1994’te, 350 km/s azami hıza sahip XJ220’nin üretiminin sona ermesiyle terk ettiği, egzotik otomobiller pazarına yeniden girmesini sağlayabilir.

Resimde görünen C-X75 Paris Otomobil Fuarı’nın basın gününde dünya basınına tanıtıldı. Jaguar resmi olarak aracı “Jaguar’ın 75 yıllık mirasının bir kutlaması ve gelecekte otomobillerimizde bulunacak tasarım ipuçlarının ve teknolojinin bir ön izlemesi” şeklinde tarif ediyor.

C-X75’i özellikle dikkat çekici kılan, deneysel güç ve aktarım organları. Bu 4.6 metre uzunluğundaki, 330 km/s hıza çıkabilen iki kişilik berlinetta, gücünü her tekerlekte bir adet bulunan, her biri 195 beygir gücündeki dört elektrikli motordan alıyor. Bu motorlar birlikte 780 beygir güç, 1598 Nm tork üretiyor, sıfır emisyonlu seyre ve XJ220’nin bile boy ölçüşemeyeceği bir ivmeye imkan tanıyor. C-X75 0’dan 100 km/s’ye 3,4 saniyede, 0’dan 160 km/s’ye 5,5 saniyede ve 0’dan 300 km/s’ye Veyron’dan daha iyi bir derece olan 15,7 saniyede çıkabiliyor.

C-X75 tam anlamıyla bir elektrikli araç değil, daha önce eşi benzeri görülmemiş türde geniş menzilli bir prize takılabilen hibrit. Araç 109 kilometrelik elektrikli menzile sahip, ama kabinin arkasına monte edilmiş bir çift minyatür gaz türbiniyle destekleniyor. Bu türbinler dizelle, biyoyakıtla, basınçlı doğal gazla veya LPG ile çalışabiliyor.

Türbinler 80.000 devir/dakikayla dönerek 140 kw elektrik gücü sağlıyor. Bu güç istenirse otomobilin lityum-iyon bataryalarını desteklemek için, istenirse hareket halinde onları şarj etmek ve aracın hareket menzilini teorik olarak 900 kilometreye kadar çıkarmak için kullanılabiliyor.

İngiliz şirketi Bladon Jets tarafından yapılan türbinler hâlâ deneysel aşamada ve henüz bir üretim otomobiline entegre edilmiş değil. Toplamda saniyede 1000 litre hava emebilen ve çok yüksek egzoz sıcaklıklarına sahip olan bu cihazların bu tür bir uygulama için elverişli olup olmadıkları da henüz kanıtlanmış değil. Fakat küçük boyutları ve yüksek verimleri onları Thomson’un ekibi için oldukça cazip kılmış.