Onlar dünyanın en uzun ağaçları, kereste ve iş kaynağı, temiz suların bekçisi, ormanlarda yaşayan sayısız türün sığınağı "sekoya"lar...
Anavatanı Kuzey Amerika olan ve çam ağacı olarak da bilinen sekoyaların (Sequoia gigantea) özelliği hızla büyümesi..
Dağ sırtlarıyla korunan araziler veya vadilerde yetişiyorlar.
"General Sherman" adı verilen en iri sekoya ağacı yaklaşık 84 metre uzunluğunda, 32 metre çapında. Bu dev ağaçlar, 1000 ile 3000 yıl arasında yaşıyor.
Sert ve nemli topraklarda, tam olarak güneşi gören tarafta yetişiyor. Çiçek açması ise 175-200 yılı buluyor. Dünyada olgunlaşmasını bu kadar uzun sürede tamamlayan başka bir bitki yok.
Yeryüzünde yaşayan en hacimli varlık, Kaliforniya'nın Sequoia Ulusal Parkı'nda bulunan, 85 metre yüksekliğindeki "Kaliforniya sekoyası". Ağacın gövdesinin çapı (yerden 1.52 metre yükseklikte) 24.32 metre.
Odunundan 5 milyar kibrit yapmak mümkün. Yaprakları mavimsi yeşil olan bu ağacın kızıl kahverengi kabukları 61 cm kalınlığında ve ağırlığı 2030 ton.
Sahil Sekoyaları kadar uzun boylu olmasa da yaklaşık 2 bin yaşında olan "General Sherman", dünyanın en büyük ağacı olarak kabul ediliyor. Yaşayan en hacimli yaratık; toplam hacminin mavi bir balinadan 10 kat büyük olduğu ölçülmüş.
"General Sherman" en büyük sekoya olmasına karşın, en yaşlı olan değil. Çünkü bazıları neredeyse 3200 yıl yaşayabiliyor.
Sekoyalara dair en şaşırtıcı nokta ise kabuğun hemen altındaki "kambiyum" adı verilen canlı dokuya ışık vurduğunda sürgün verebilmeleri. Bir dalının kopması ya da kesilmesi halinde bu yaradan yeni bir dal sürgün verip deli gibi büyümeye başlıyor.
Gölgeye dayanıklı olmaları ve sürgün verme yetenekleri sayesinde bazı sekoyalar büyüklerinin gölgesinde onlarca yılı uykuda geçirebiliyor. Ama baskın ağaç devrildiği ya da kesildiği anda, baskınlanmamış sekoya aniden büyümeye başlıyor.
En karmaşık ağaç tepeleri kıyıya en yakın ve fırtınalara en açık konumdaki sekoyalarda görülüyor. Rüzgar veya yağmur, yeni dalların büyümesini tetikliyor. Sekoya ana gövde ve dallardan ek gövdelerin yükselmesi sonucu bazen bir gövde demeti oluşturabilecek şekilde büyüyebiliyor.
Tohum kozalakları çok küçük ve ancak bir yılda olgunlaşabiliyor.
Lifli kabuklarında fazla reçine olmaması nedeniyle büyük sekoyalar yangına karşı oldukça dirençli.
