Doğa Rutkay: İPad ve cep telefonu göstermeyeceğim

2014 yılında Kerimcan Kamal ile evlenen Doğa Rutkay Hürriyet'ten Onur Baştürk'e konuştu. İkizleri Piraye ve Rutkay Kerim’i dünyaya getirmek için gün sayan 39 yaşındaki Rutkay hamilelik sürecini anlattı

Dört hafta sonra ikizlerin kucağında olacak. Nasıl hissediyorsun?

- Çok romantik, çok duygusal ve derin bir hamilelik yaşayacağımı sanırdım.Filmlerden ve arkadaşlarımın hamilelik süreçlerinden gördüğüm kadarıyla...Ama yaşımın 39 olmasından mı, bir beklerken iki bebek olduğunu öğrenmemden mi, ikiz gebeliğin riskli oluşundan mı bilmiyorum; daha realist, daha sakin ve cool’um. Mesela henüz ikizler için bir şey almadım. Odalarını eşimle beraber, “Artık yapmalıyız” diye yaptık. Hani özenerek patik filan alırsın ya. Hiç onlara da girmedim.Aslında Doğa’ya ters bir hazırlık oldu. Çünkü ben çok heyecanlı, çok hevesli, çok aceleciyimdir. Ama hamile kaldığım ilk günden beri soğukkanlı ve gerçekçiyim. “Bi bakalım” demeye başladım. Korku mu, endişe mi bilmiyorum. Hamilelik bana kontrollü olmayı getirdi nedense. Doğurduktan sonra belki delireceğim diye düşünüyorum.

Ama hamilelik boyunca yerinde durmadın değil mi? Hep çalıştın?

- Hiç durmadım. İşleri bırakalı 10 gün oldu. “Güldür Güldür”e gittim, “Her Şey Bu Masada”yı yaptım. Bir hafta bile ara vermeksizin çalıştım. Doktorum ve eşim çalışmamı hiç istemedi. “Evde otur, dinlen” dediler. Ama ben evde oturup kafamda kurmak istemedim. İkizler iyi mi, sağlıklı mı diye diye...Hem iyi oldu. İki işimi de seviyor, çok eğleniyorum. Ayrıca şu bebeler farklı insanlar görsün, iletişime girsinler istedim. Düşünsene o kadar çok alkış sesi duydular, o kadar çok insan onlara dokundu ve konuştu ki...

Bunlardan etkileniyorlar değil mi?

- Bence etkileniyorlar. Ben sosyal bir çocuktum mesela. Ankara Sanat Tiyatrosu’nun ortamında büyüdüm. Benim gibi olsunlar çok isterim. Özgürce birine gidip sarılabilsinler, hislerini hemen söyleyebilsinler... Bakalım, umarım öyle olur

Onlar için nasıl bir gelecek tasarlıyorsun?

- En çok bunu düşünüyorum. Ben çok güzel bir çocukluk geçirdim. Çok iyi okullarda okudum, konservatuvarı kazanabildim. Acaba benim çocuklarım da sanata yönelecek mi diye düşünüyorum. İsterim sanata yönelmelerini. İyi müzik dinlesinler, iyi bir romandan bir şey alsınlar. Bu konuda ne yapabilirim diye düşünüyorum.Mesela ilk yapacağım şey teknolojinin olmaması! Bu konuda netim.Bütün arkadaşlarım alay ediyor, “Nasıl yani iPad vermeyecek misin?” diye.“Evet vermeyeceğim” diyorum. Cep telefonu da göstermeyeceğim. Hele selfie asla!

Yemek yedirirken önleri iPad koyup çizgi film izletmeyeceksin yani.

- Kuzenim böyle diyor, “iPad vermemeyi başar, o gün sana gerçekten tapacağım!” Göstermezsen bilmeyecekler diye düşünüyorum. Mesela annem bana yemek yedirirken kukla oyunu yapardı. O bana daha romantik ve yaratıcı geliyor.Eşim cep telefonuna çok düşkün. Ondan da rica ettim. Dedim ki “Senden bugüne kadar radikal bir şey istemedim. Tek istediğim evde telefon yok. Bunu yapabilir misin?”Hiç değilse ilk 3 yaş bunu başarayım. İlk 3 yaş doğayı, çiçeği böceği görmeye vakti olsun istiyorum çocukların. Eşim de söz verdi.Deneyeceğiz.Çocuklarımı kullanmak istemiyorum

Anneliklerini gözümüze çok sokan ve hatta bunu iş haline getirenler var artık. YouTube kanalı açan anneler, blog ve Instagram anneleri gibi... Ne diyorsun bu akıma?

- Şunu kesin yapmayacağımı biliyorum: Bir YouTube kanalım olmayacak! “Baby Shower” partisi de yapmayacağım. Şu son aylarda o kadar çok teklif aldım ki bu tarz konularda. Ajansıma dedim ki, “Ben baby shower diye bir şey yapmayacağım. İnsanların ekonomik zorlukları varken kalkıp böyle bir şey yapmak bana göre değil. Giyineceğim, saçıma kurdeleli bir taç takacağım, arkamda pastalar, çörekler olacak. Ve daha dokunmadığım bebeklerim için seremoni yapacağım... Bu benim reddettiğim bir şey. İkizlerin odalarını biz giydirelim diye teklifler de geldi.Onu da reddettim. Bunu neden yaptım? Onların bireysel haklarına saygısızlık etmek istemedim. Kullanmak istemiyorum çocuklarımı. Ama yapanı da kınamıyorum.Ben de izliyorum bazen. Mesela Ceyda Düvenci’nin kanalını epey izledim. Çünkü bir meslektaşımın hamilelik sürecini merak ettim.