En son 159 yıl önce gözlemlenen ve dairesel bir şekilde başladıktan sonra tam tutulmaya dönüşen hibrit güneş tutulması, dün Kuzey Amerika'dan Afrika'ya kadar birçok noktada gözlemlendi.
Bir sonraki hibrit güneş tutulması, tam 160 yıl sonra, 2172 yılında gerçekleşecek.
Güneş tutulmalarının farklı olmasının sebebi, Ay'ın Dünya'ya olan uzaklığının sabit olmamasından kaynaklanıyor.
Mesafe artınca daha küçük, yakın olduğun daha büyük görünen Ay'ın büyüklüğü, Güneş tutulmamalarında daha belli oluyor.
Eğer Ay, Dünya'ya yakınken Güneş ile arasına geçerse, o zaman yıldızımızı tamamen bloke edebilir.
Tam tutulma adı verilen bu durumda, görülen tek şey Güneş'in ateşten bir yüzük gibi beliren dış çerçevesidir.
Hibrit güneş tutulmasını anlamak için, Ay'ın gölgesinin Dünya'ya nasıl düştüğünü anlamak gerekir.
Güneş'in saf dışı kaldığı, Ay'ın gölgesinin en karanlık kısmına 'umbra' adı verilir. Dondurma külahına benzeyen umbra'nın en geniş kısmı, Ay'a yakın olan kısmıdır. Çünkü Ay, doğal olarak Dünya'ya ne kadar yakınsa gökyüzünü o kadar bloke eder.
Hibrit tutulma ile tam tutulma arasındaki farkı belirleyen de umbra'ya bağlıdır.
Hibrit tutulmada, Dünya ile Ay arasındaki mesafe o kadar dengelidir ki, Ay'ın gölgesi bir süreliğine Dünya'nın üzerine düşmez ve tam Güneş tutulması belireceğini zannederiz.
Pazar günü 15 saniye boyunca ortaya çıkan hilal de bu durumun sonucudur.
-
