Şeytani palyaço Pennywise geri dönüyor. Stephen King’in romanından uyarlanan O (It) filminin devamı O Bölüm 2 (It Chapter Two), Türkiye’de 6 Eylül’de vizyona girecek.
Filmin başrol oyuncusu Jessica Chastain, Hürriyet’ten Barbaros Tapan’a verdiği röportajda, filme dahil olma hikayesini şöyle anlattı:
“Filmin yönetmeni Andy Muschietti ve yapımcısı Barbara Muschietti yakın arkadaşlarım. Hatta o kadar yakınız ki, Barbara düğünümde nedimemdi. Daha ilk O (It) filminden itibaren, oynadığım Beverly rolü için Andy ve Barbara ile açık seçik olmasa da konuşuyorduk. Andy ilk filmi yaptıktan sonra birlikte izlemeyi teklif etmişti. Yakın arkadaş olduğumuz için hayır da diyememiştim. Bir tarafımda Andy, diğer tarafımda Barbara filmi izlemeye başladık. Benim kafamdan geçen, eğer filmi beğenmezsem onlara nasıl söyleyeceğimdi. Şükürler olsun öyle bir durum olmadı. İlk filmi çok beğendim ve daha o zamanlar ikincisi için kolları sıvadık.”
“O, benim üçüncü korku filmim. Crimson Peak, Mama, şimdi de O... Bu türü seviyorum, çünkü korku filmlerinde kadınların oynadığı roller genelde güzel ve güçlü oluyor” diyen Chastain, “Ayrıca genellikle korku filmlerinin sonunda kadın karakterler hayatta kalmayı başarıp kötülükleri yenen kişi oluyor. O yüzden çok çok uzun yıllar korku filmlerinin kadınlara değer veren ve kadın oyuncular için en iyi tür olduğunu düşündüm” şeklinde konuştu.
Rol arkadaı Bill Skarsgard’ın sette korku seviyesini yükseltmek için şakalar yaptığını söyleyen Chastain, “Daha ilk günden başladı şakalarına. Çekimlerden önce yuvarlak masa okumalarına başladık. İlk gün herkes ilk defa bir araya gelmiş. Birbirimizle yeni tanışmışız, sahnelerimizi okuyoruz. Okumalarda sıra Bill’e geldi. Kendi sahnesini okumaya başladı. İçimden ‘Ne kadar korkunç bir sahne’ derken, bir anda yüzüme doğru bağırmasıyla masadan fırladım. Normalde soğukkanlı bir insanımdır, tepkilerim kontrollüdür ama Bill daha ilk günden kalbimi yerinden oynatmayı başardı” dedi.
Çok fazla görsel efekt kullanılmayan O Bölüm 2 hakkında konuşan Chastain, “Yönetmenimiz Andy, yeşil bir odada sahneyi hayal edip ‘öyleymiş gibi’ yapmamız yerine, elimize gerçek materyali verip hissederek, görerek oynamamızı istiyor. Suyun altında çok fazla sahne çektik. Ağzımız gözümüz suyla doluyken çok fazla çığlık atıp, boğulma sahneleri çekmemiz gerekti. Gölette çektiğimiz bir sahne var mesela, su o kadar soğuktu ki sahne sonunda hastanelik oldum. Tedavim yapılırken set ekibi ‘Daha iyi hissediyorsan göle, çekimlere geri dönelim’ dedi.”
