Hitler, atom bombası üretmeye çok yaklaşmıştı: Nazi bilim insanlarının uranyum küpleri ile ilgili ayrıntılar ilk kez ortaya çıktı

ABD’nin Washington eyaletinde bulunan Kuzeydoğu Pasifik Ulusal Laboratuvarı'nda bulunan bir araştırma ekibi, Amerikan laboratuvarlarındaki gizemli uranyum küplerinin bir zamanlar Nazi Almanyası'nın başarılı bir nükleer program oluşturma çabalarının bir parçası olduğuna inandıklarını açıkladı. 

Nükleer adli tıp yöntemi kullanılan bilim insanlarının araştırması bu haftanın merikan Kimya Derneği'nin (ACS) bir toplantısında sunuldu. 

NAZİLER KENDİ NÜKLEAR SANTRALLERİNDE ATOM BOMBASI YAPMAK İÇİN İKİ ÇALIŞMA YÜRÜTTÜ

Bununla birlikte, 1939'dan 1945'e kadar Naziler kendi nükleer programlarını yürüttü.  Bir atom bombası yapma umuduyla nükleer reaktörler tasarlayan ve inşa eden iki Nazi çalışma grubu vardı. 

KÜPLERİN ÇOĞU ÜNİVERSİTELERE VE ABD'YE GİTTİ

Bu grupların biri Nobel ödüllü fizikçi Werner Heisenberg, diğeri ise Kurt Diebner tarafından yönetildi.  Diebner, İkinci Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası için nükleer silahlar üretmeyi amaçlayan gizli bir program olan Alman nükleer enerji projesini yönetmesi ve yönetmesiyle tanınıyor. Savaştan sonra, küplerin çoğu resmi ve gayri resmi kanallar aracılığıyla üniversitelere ve özel mülkiyet aracılığıyla yayıldığı ABD’ye gönderildi.

İL ETAPTA YAKLAŞIK BİN URANYUM KÜPÜ ÜRETİLDİĞİNE İNANILIYOR

Ancak, bu küplerin Nazi laboratuvarlarından çıktıktan  sonra kimler arasında el değiştirdiği ve toplamda kaç tane oldukları hakkında net bir bilgi yok. Araştırmacılar, bir zamanlar Nazi reaktörlerinde bin ila bin 200 arasında küp bulunduğundan şüpheleniyor, ancak günümüzde sadece 12 tanesi araştırmacılar tarafından biliniyor.

Projenin baş araştırmacısı, "Küplerin Nazilere ait olduğunu doğrulamaya yaklaştık. Bunu başardığımızda, onları oluşturan belirli araştırma grubuna göre sınıflandırıp sınıflandıramayacağımızı görmek için farklı küpleri karşılaştırmak karşılaştıracağız” dedi.

Diğer taraftan Alman bilim insanlarının çalışmaları, ağır bir çekirdeğin nötron bombardımanı ile kararsız hale getirildiği ve çekirdeğin bir enerji salınımı ile birlikte çürümeye zorlandığı nükleer fisyona odaklanmıştı.

Heisenberg'in grubu, bir atom bombasında kullanılmak üzere plütonyum oluşturmak için ağır suya batırılmış bir grup uranyumu harekete geçirebileceğini umuyordu. Her bir kenarı yaklaşık 5 cm olan Nazi reaktör küpleri, suyun altında üç boyutlu bir kafes içinde kablolara asılmıştı; ancak proje başarısız oldu.

SAVAŞ BİTİNCE İNGİLİZ VE ABD'Lİ ASKERLER EL KOYDU

1945 yılına gelindiğinde İngiliz ve ABD kuvvetleri, Alman deneylerinde yer alan bazı uranyum küplerine el koydu ve 600'den fazlasını ABD’ye gönderdi. Uranyum küplerinin bir kısmı o zamandan beri yok oldu. 

Maryland Üniversitesi'nden bir ekip,, 2019'da mevcut proje üzerinde çalışırken küplerden birinde bir not buldu.

Araştırmacılar notun üzerinde, “Hitler'in inşa etmeye çalıştığı reaktörden alındı. Nininger'in hediyesi” okundu.

Araştırma ekibi, küplerin Nazilere ait olup olmadığını araştırmak için ve küpün yaşını belirlemek için radyoaktif malzemeleri ve bozundukları maddeleri ölçen radyokronometri kullandı. Uranyum küpleri, döküldüklerinden beri bozundukları için, artık çok miktarda toryum ve protaktinyum içeriyorlar.

ARAŞTIRMA SÜRÜYOR

Schwantes,konuya ilişkin yaptığı açıklamada, "İlk hedefimiz, ölçtüğümüz üç küpün soy ağacını doğrulamak olacak, bu malzemenin beklenen yaşının 1940'ların başlarından ortalarına kadar çıkması gerekiyor. Yaş tarihleme yöntemimiz son derece kesinse, bu küplerin Heisenberg programından mı yoksa Diebner programından mı kaynaklandığını belirlemek mümkün olabilir, çünkü üretim tarihleri yaklaşık 1 yıl kadar farklıydı" dedi.

İKİNCİ DÜNYA SAVAŞI'NDA YAKLAŞIK 80 MİLYON İNSAN ÖLDÜ

Öte yandan, İkinci Dünya Savaşı, yaklaşık 70-85 milyon insan ya da 1940 dünya nüfusunun yaklaşık yüzde üçü hayatını kaybetti. .Doğrudan savaşın neden olduğu ölümlerin 50-56 milyon olduğu ve savaşla ilgili hastalık ve kıtlıktan 19-28 milyon ölüm olduğu tahmin ediliyor. 

Eğer Hitler  atom bombasını üretmeyİ başarabilseydi, bu kayıpların sayısı katlanacak ve dünya günümüzden çok farklı bir yer olacaktı.