Muğla’nın Datça ilçesinde geçirdiği trafik kazası sonrası yaklaşık 3 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra belden aşağısının felç olduğunu öğrenen Hasan Demirel’in (43) hayatı bir anda değişti.
Dimerel'i önce eşi ve çocukları terk etti. Yaklaşık 6 yıldır felç olarak yaşamını sürdürmeye çalışan Demirel’e kaza sonrasında alınan raporla bakıcı maaşı bağlandı.
İki yıl sonra raporu yenilendikten sonra 3’üncü kez yenilenen raporunda “Kısmi Bağımlı” ibaresi yer aldığı için 4 yıldır aldığı bakıcı maaşı kesildi.
Şimdilerde Osmaniye merkez Gebeli Mahallesi’nde yaşlı annesiyle birlikte kardeşinin evinde yaşamını sürdüren Hasan Demirel, bakımları ve ihtiyaçlarından dolayı zorluk çekiyor.
Anne Münevver Demirel de (83) yaşlılığı ve yaşlılığa bağlı olarak etkili olan hastalıklarından dolayı oğlu Hasan Demirel’in gerek kişisel ihtiyaçları olsun gerekse kaldırılıp indirilmesi olsun ihtiyaçlarını karşılayamaz oldu. Eşi ve oğullarının da terk ettiği Hasan Demirel’in tek isteği kesilen bakıcı maaşının tekrardan bağlanarak kendisine bakıcı tutması.
Kaza sonrası yaşadıklarını anlatan Hasan Demirel, “2016 yılında Muğla’nın Datça ilçesinde trafik kazası geçirdim. Ameliyat oldum. Belime platin takıldı. Yaklaşık 3 gün yoğun bakımda yattım. Yoğun bakımdan çıktıktan sonra belden aşağım tutmadığını fark ettim. Felçli bir şekilde kaldım. Osmaniye Devlet Hastanesi’nde 2 yıl geçerli olmak üzere 2 defa rapor çıkarıldı. Daha sonra bana raporun günü geçti rapor yenileyeceksin dediler. Sonra Osmaniye Devlet Hastanesi’ne gittim. Rapor için başvurdum. Raporu çıkardılar. Raporda kısmi bağımlı olduğu ibaresini kullandılar. Bunu sorduğumda dediler ki kısmi bağımlı olduğun için bakıcı maaşını veremeyiz dediler. Daha önce kısmi ve tam bağımlı ibaresi yoktu. Sonradan çıkarıldı bu ibareler. Bu ibarelerden sonra bana kısmi bağımlı raporu verdiler” dedi.
Annesinin yaşlılığından dolayı kendisiyle ilgilenemediğini ifade eden Demirel, “Annem 83 yalında kalbinde pil takılı artık beni kaldıramıyor. Tansiyon, şeker annemde her türlü hastalık var. Annemin de yapacağı bir şey yok şuanda. İki tane oğlum var. Eşim çocuklarımla beraber Yozgat’ta yaşıyor. Eşimde 2 seneden beri ne arıyor ne de soruyor. Yani eşimle de irtibatı koparmış durumdayız. Eşim benim bu durumda olduğumu biliyor. 2 yıldan beni aramıyor sormuyor. Açıkçası eşimde bana bakmıyor. Benim talebim bakıcı maaşımın tekrardan bağlanması ve kendime bakıcı tutmam. Bunu yaparlarsa çok memnun olurum. Malulen emekli oldum 4 bin lira gelirim var. Çocuklarımı da gönderiyorum. O da bize ancak yetiyor ama bakıcı tutsam bakıcıya verecek param yok” diye konuştu.
Yaşlılığından ve hastalıklarından dolayı oğlu Hasan’a bakamaz olduğunu söyleyen anne Münevver Demirel, “Bakamıyorum, kalp hastasıyım. Pil takıldı kalbime. Şeker, romatizma gibi de hastalıklarım var. Şu parmaklarımın bende olduğunu hissetmiyorum. Bakamaz oldum. Birine çağırsam da su verin desem herkes zorsunuyor. Ben bile kalkıp bir su içemiyorum. Çocuklara desem biz okuyoruz biz gidiyoruz deyip gidiyorlar. Eşi ve çocukları sormuyor. Hasan’a bir bakıcı lazım. Bana da bir bakıcı lazım. Gidemiyorum. Bastonla gidiyorum” şeklinde konuştu.