NASA'nın James Webb uzay teleskobu (JWST) tarafından yapılan gözlemler, Dünya'nın iki katı büyüklüğünde ve yaklaşık 70 ışıkyılı uzaklıkta bulunan bir gezegenin atmosferinde su buharı, metan ve karbondioksitin kimyasal izlerini ortaya çıkardı.
Cambridge Üniversitesi'nden araştırmacılara göre, bu kimyasal karışım, okyanusun tüm yüzeyi kapladığı bir su gezegeni ve hidrojen açısından zengin bir atmosfer anlamına geliyor.
Bilim insanları gezegeni kaplayan okyanusun sıcaklığınınb 100 derecenin üzerinde veya daha fazla olabileceğini söylüyor.
Yüksek atmosferik basınçta, bu kadar sıcak bir okyanus hala sıvı olabilir ancak yaşanabilir olup olmayacağı kesin değil.
İlişkili Haberler
4 BİN DERECEYİ GEÇEN YOĞUN SICAKLIK
Bazı araştırmacılar ise gezegende aynı atmosferik kimyasalları tespit etti ancak gezegenin sıvı okyanus için çok sıcak olacağını (muhtemelen 4 bin derece) belirtti.
Bu araştırmacılar gezegenin sıvı okyanus yerine inanılmaz derecede yoğun bir hidrojen ve su buharı atmosferiyle kaplı kayalık bir yüzeye sahip olacağını savundu.
Hangi görüş kazanırsa kazansın, bu son gözlemler James Webb'in güneş sistemimizin ötesindeki gezegenlerin doğasına dair sunduğu bulguları gözler önüne seriyor.
Teleskop, mevcut kimyasal elementlerin ayrıntılı dökümünü vermek için yörüngedeki gezegenlerin atmosferlerinden filtrelenen yıldız ışığını yakalıyor.
Gökbilimciler bundan yola çıkarak gezegenin yüzeyindeki koşulları ve yaşam olasılığını tahmin edebiliyor.
Bazı araştırmacılar ise gezegende aynı atmosferik kimyasalları tespit etti ancak gezegenin sıvı okyanus için çok sıcak olacağını (muhtemelen 4 bin derece) belirtti.
Bu araştırmacılar gezegenin sıvı okyanus yerine inanılmaz derecede yoğun bir hidrojen ve su buharı atmosferiyle kaplı kayalık bir yüzeye sahip olacağını savundu.
Hangi görüş kazanırsa kazansın, bu son gözlemler James Webb'in güneş sistemimizin ötesindeki gezegenlerin doğasına dair sunduğu bulguları gözler önüne seriyor.
Teleskop, mevcut kimyasal elementlerin ayrıntılı dökümünü vermek için yörüngedeki gezegenlerin atmosferlerinden filtrelenen yıldız ışığını yakalıyor.
Gökbilimciler bundan yola çıkarak gezegenin yüzeyindeki koşulları ve yaşam olasılığını tahmin edebiliyor.